Kalemine en çok şiir yazmak yakışıyor,
Gözlerine yeşil bir hüzün,
Ve kalbine aşk.
Sözlerineyse veda hiç yakışmıyor,
Mevsimlerden hazan seninki,
Çiçeklerden yabani zambak.
Mavi bir göle bakmak adeta,
Bu sevdaya akmak .
Belki boğulmak dalgalarında,
Belki kıyılarına vurmak fırtınalarda,
Kurumak sol yanının kumsalında,
Mektup yazmak saçlarınla sonra …
Başım omuzlarında.
Kalbinin her atışı şiir.
Kimbilir belki de bu yüzden,
Ruhum biraz da şair…
Oysa içimde delişmen şımarıklıklar,
“Yoksa gururlu bir kişiyim ,inan ki!”
Diyen şairden* ödünç almışım gibi…
İşte öyle ayaklar altında,
İçimdeki yamalı gururlar.
Maviliğine en çok şiirler yazmak yakışıyor,
Ve sonra tüm o şiirleri yakmak…
*Alıntı dize: Turgut Uyar
