Eğer bu yazıyı okuyorsan, bil ki
bu, kendinden kendine gönderdiğin bir hatırlatma mesajıdır.
Bil ki bu mesaja hazırsın.
Zaman geldi.
Vakit şimdi.
Bin yıllardır, yüzlerce doğum boyunca
sana özün unutturuldu.
Adına roller, kurallar, günahlar, yasaklar yazıldı.
Kadınlığın seni utandıran bir yük gibi omuzlarına bırakıldı.
Yıllarca herkese yetiştin ama kendine hiç varamadın.
Hayallerini bastırdın, ışığını söndürdün, başkaları için hayatta kalmaya çalıştın.
Gönlüne göre sevilmedin, tüm benliğinle kabul edilmedin, susturuldun.
Biliyorum usandın.
Sevilmek için şekilden şekle girmekten,
Hep güçlü görünmek zorunda kalmaktan,
Kırılıp da “İyiyim,” demekten çok yoruldun.
Yeter artık…
Yeter bu kadar sustuğun.
Yeter bu kadar katlandığın.
Yeter kendinden vazgeçtiğin.
Yeter hayallerini ve potansiyelini bir çekmeceye koyup kaldırdığın.
Bu dünya seni küçülttü, eğdi, susturdu.
Ama hiçbir zaman yok edemedi.
Çünkü senin içinde taşıdığın özün;
Yaradan’dan var olan kudretin,
Dişil ilahi gücündü.
Bu satırları okuyorsan bil ki
kalbinin en derin yerinde bir şeyler uyanıyor:
Sen daha fazlasısın.
Ey kadın! Uyan artık!
Sen hem topraktan hem ışıktan, en çok da aşktan doğdun.
Hem yaratıcı hem cesur, hem güçlü hem zarif bir kraliçe olarak yaratıldın.
Akıttığın onca gözyaşın boşuna değildi.
Yalnızlıkların, isyanların, vazgeçişlerin, kırık kalbin…
Hepsi, seni içindeki tahtına hazırlamak içindi.
Ey kadın… kalk ayağa artık!
Korksan da tahtına sahip çık.
Bedenini bir tapınak gibi sev.
Evini bir mabede çevir.
Aşkla bağlan hayata.
Artık yeter.
Küçülmeyi ve ertelemeyi bırak.
Parla artık, ışığına sahip çık!
Çünkü sen ışığını cesaretle ortaya koyduğunda,
çiçekler açar solmuş yüreklerde,
ateşler yanar sönmüş bedenlerde
ve ilham olursun parlamak isteyenlere.
Çünkü bir kadın tahtına oturduğunda,
aşk gelir onun ayağına.
Zenginlik akar onun alanına.
Evren hizmete başlar, kendi değerini bilen bir kadına.
Ey kadın! Hatırla kim olduğunu artık!
Dişil enerjinin vahşi doğasını,
sonsuz şefkatini,
yaratan ve dönüştüren gücünü,
aşkın sonsuz yaratıcı potansiyelini hatırla.
O aynaya baktığında
sadece kırışıklıklarını değil,
seni bugünlere getiren kudretini ve kendini, Tanrı’nın gözlerinden gör.
Kraliçe olmak, Tanrı’nın seni yaratırken içine koyduğu ışığı sahiplenmektir.
Kraliçe olmak, özdeğerle yaşama cesaretidir.
Kraliçe olmak, kendi varlığının kutsallığını kabul etmektir.
Ve bir kadın kendini hatırladığında,
dünya değişir…
Hatırla kendini kraliçem…
Zaman geldi.
Vakit şimdi.
