Kırk merdiven çıktım,
Mehtabı seyreylemeye.
Saçlarımı ayışığı örsün diye,
Kırk patikadan geçtim.
Bu nehir gözyaşlarımdan,
Ve dalgaları saçlarımdan.
Çeker metcezirler beni,
Acımadan…
Kulağımda Alireza Ghorbani ezgileri,
Parçalanan gönlüme merhem.
Onun Leyla’sına sarıldım,
Yaralı gönlü gönlüme hemdem.
Eğer yüzüme gülerse hainlerin gözleri,
Eğer hançerler daha da saplanırsa derine,
Ruhuma, zihnime, kalbime…
Düşerim ellerinden.
“Tut beni” Leyla!
Tut ki geçeyim feleğin çemberinden.
Kırk parçaya bölünen gönlümle,
Nasıl geçeyim gecenin gözlerinden…
Feveran etme ey gönül…
Ay, Zühre ve Pervin,
Saçlarından öpüyor.
Avazını dindir,
Alazlar bir şehri yakıyor.
Ömrümün Leyla Demi
