Yıllar geçse de değişmiyor bazı şeyler. Kimsesizlik hissi, yalnızlık hissi,...

İlk cümleyi yazmak hep zordur. Bu cümle ile başlamak...

“Hayatımda unutamadığım iki evsiz var. Sanıyorum yaşadıkça sık sık...

Yan apartmanın dibindeki boş arsaya uçan pembe polar battaniyeyi...

Nermin hanım, iyi niyetli, şefkatli ve bir o kadar...

Sene 1994. İstanbul Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı birinci...

Türk sanat tarihinin en özgün ve yenilikçi isimlerinden biri...

Hafize Ana, Adile Teyze ve birçok unutulmaz rolle aklımızdan...

Dile kolay, kırk yıl… Şehirlerin incisi İstanbul’un gözbebeğinde, Beyoğlu...

Haritada bir üzüm salkımını anımsatan Hindistan topraklarından ne imparatorluklar gelmiş geçmiş. Nice mihraceler, padişahlar toprak olmuş. Ama Tac Mahal taşa kesmiş bir şiir gibi, dinmiş bir fırtına gibi hem mazide hem atide, vakur ve mağrur öylece duruyor. “Hazır ol!” komutunda duran askerler gibi her an cenge hazır adeta. “Durmak hazır olmak mı, hazır olan durur mu, yürür mü?” diye düşünürken bu toprakların yetiştirdiği, Hindistan’ın Mehmet Akif’i diyebileceğimiz Muhammed İkbal’in sesi kulağımızda çınlıyor: “Sadece yolcular yürümez yollar da yürür.” Yani diyor ki yolda olan, dursa da yürür…

Kahramanlar her zaman destanlardan değil, bazen bir evin mutfağından...

“Aslında insanın canını en çok acıtan şey hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır,” der Dostoyevski.

Her sabahına ayrı bir acıyla uyandığımız günler var. Farklı coğrafyalardaki insanların göğsüne türlü dertler ağırlık veriyor, biliyorum. Ancak biz bu meselelerin görece en acılarını yaşıyoruz dersem abartmış olmayacağımı düşünüyorum.

İnsanoğlunun var olduğu andan itibaren bitmeyen doyumsuzluğu coğrafyaları yerle bir etmiştir. Ve tam da savaşların göbeğinde kadın olmak zordur.

Nietzsche’nin Lou Salome’ye olan derin aşkı belli bir süre sonra reddedilmeyle sonlanınca, Nietzsche kadınlara karşı olan bakış açısını “Böyle buyurdu Zerdüşt” kitabında  şöyle dillendirir: “Kadınlara mı gidiyorsun? Kırbacı unutma!” Biz kırbacı unutmayıp daha sonra elimize almak kaydıyla bir kenara koyalım.

“Aslında insanın canını en çok acıtan şey hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır,” der Dostoyevski.

Biliyorum, biliyorum… Üzerine bol bol yazıldı, çizildi… Fakat ben henüz ara ara açıp izlemekten usanmadım. Yaparım bunu. Aynı filmleri yeniden bir daha izlerim. Repliklerini ezbere bilsem bile sıkılmam, ilk kez izliyormuş gibi gözlerimi pür dikkat ekrana dikerim. Özellikle Yüzüklerin Efendisi ve Harry Potter bağımlıları neden bahsettiğimi çok iyi biliyorlar, eminim.

Tüm toplumlarda, bütün dinlerde, her çağda hedef hep kadındır. Sürdürülebilir kalıcı çözümler bulmak yerine hep geçiştirerek bu hedeflerde oyalanılmıştır. Bir yandan, kadın cephesinde geçmişe karşı kazanılan zaferler de yok değildir.

İnsanoğlunun var olduğu andan itibaren bitmeyen doyumsuzluğu coğrafyaları yerle bir etmiştir. Ve tam da savaşların göbeğinde kadın olmak zordur.

Yazı bir oyundur. Oyun ciddiyet gerektirir. Doğrudan algılanamayan birçok...

Her biri farklı bir ses, farklı bir hayat. “Görülmemiştir”,...

Toplumda kabul görmek ve var olmak için kadınların önüne...

İçine insan konulan kabı da ayaklar taşıyor. Bedenim kadehse, ruhum şarap. Peki bedenim bir kâseyse eğer, o zaman içindeki ne ola? Kabın çeşidi mi, içindekini niteleyen; yoksa içindeki mi kaba kimlik veren?

Aslı, bir yıl önce okuduğu romanın ilk sayfasına, “Hayat,...

Sen, Evet, sen güzel kardeşim. Kadın olmanın ağır yükünü ama evrenin tüm renklerini her hücresinde taşıyan biriciğim. Benim gibi, bizim gibi nicesinin sessiz ama sonsuz dayanışmasına ihtiyaç duyan, bundan güç bulan nadide çiçeğim…

Mine klozette oturmuş yerdeki mermerleri inceliyor, çeşitli şekiller çıkarıyor,...

Nermin hanım, iyi niyetli, şefkatli ve bir o kadar...

Yıllar geçse de değişmiyor bazı şeyler. Kimsesizlik hissi, yalnızlık hissi,...

İlk cümleyi yazmak hep zordur. Bu cümle ile başlamak...

Nermin hanım, iyi niyetli, şefkatli ve bir o kadar...

Yan apartmanın dibindeki boş arsaya uçan pembe polar battaniyeyi...

“Hayatımda unutamadığım iki evsiz var. Sanıyorum yaşadıkça sık sık...

29 Haziran 2024 tarihinde imza günü etkinliğiyle tanıtımı gerçekleşen...

Çünkü Kadınız Kolektifi üçüncü kitabı "Görülmemiştir" 16 Şubat 2025...

8 Mart 2024 tarihinde JustWork'de gerçekleştirilen imza günü etkinliğiyle...

Çünkü Kadınız Kitap Kulübü her ay Beril Bozdoğan moderatörlüğünde...

Ansızın tatlı bir meltem eserdi belki, gündüz vakti oturduğu...

"Doğa, kadınlar gibidir; yaratıcılık ve dönüşümün sonsuz döngüsüdür” demiş Vandana Shiva, çevre aktivisti, feminist, yazar ve "ekofeminizmin" öncüsü.

İçeriye giren kızgın güneş yüzünden, sırtımdan aşağıya kadar süzülen...

“Neden, geçmek bilmeyen bir acıya sahibim?” diye sorduğunda, psikoloğu,...

İç dünyamda başarı, sadece belgelere ve statülere bağlı bir...