Yıllar geçse de değişmiyor bazı şeyler. Kimsesizlik hissi, yalnızlık hissi,...

İlk cümleyi yazmak hep zordur. Bu cümle ile başlamak...

“Hayatımda unutamadığım iki evsiz var. Sanıyorum yaşadıkça sık sık...

Yan apartmanın dibindeki boş arsaya uçan pembe polar battaniyeyi...

Nermin hanım, iyi niyetli, şefkatli ve bir o kadar...

Dile kolay, kırk yıl… Şehirlerin incisi İstanbul’un gözbebeğinde, Beyoğlu...

Hafize Ana, Adile Teyze ve birçok unutulmaz rolle aklımızdan...

Türk sanat tarihinin en özgün ve yenilikçi isimlerinden biri...

Sene 1994. İstanbul Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı birinci...

Yıllar geçse de değişmiyor bazı şeyler. Kimsesizlik hissi, yalnızlık hissi,...

Çamlıca’daki konaktan iki çocuğun kahkahaları duyuluyordu. Afife ve kuzeni...

Tsundoku hastalığına yakalandım. Okumak istediğim yüzlerce kitap var. Satın...

Aslı, bir yıl önce okuduğu romanın ilk sayfasına, “Hayat,...

Dostoyevski’nin “Uysal Kız” kitabında, hikâye sadece erkek kahraman tarafından anlatılmasına rağmen, olayları farklı açılardan da görebiliyoruz. Yazarın fantastik bir öykü olarak adlandırdığı,yetmiş yedi sayfalık bu kısa eserin bize söyleyecek çok sözü var.

Nietzsche’nin Lou Salome’ye olan derin aşkı belli bir süre sonra reddedilmeyle sonlanınca, Nietzsche kadınlara karşı olan bakış açısını “Böyle buyurdu Zerdüşt” kitabında  şöyle dillendirir: “Kadınlara mı gidiyorsun? Kırbacı unutma!” Biz kırbacı unutmayıp daha sonra elimize almak kaydıyla bir kenara koyalım.

“Aslında insanın canını en çok acıtan şey hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır,” der Dostoyevski.

Biliyorum, biliyorum… Üzerine bol bol yazıldı, çizildi… Fakat ben henüz ara ara açıp izlemekten usanmadım. Yaparım bunu. Aynı filmleri yeniden bir daha izlerim. Repliklerini ezbere bilsem bile sıkılmam, ilk kez izliyormuş gibi gözlerimi pür dikkat ekrana dikerim. Özellikle Yüzüklerin Efendisi ve Harry Potter bağımlıları neden bahsettiğimi çok iyi biliyorlar, eminim.

Tüm toplumlarda, bütün dinlerde, her çağda hedef hep kadındır. Sürdürülebilir kalıcı çözümler bulmak yerine hep geçiştirerek bu hedeflerde oyalanılmıştır. Bir yandan, kadın cephesinde geçmişe karşı kazanılan zaferler de yok değildir.

İnsanoğlunun var olduğu andan itibaren bitmeyen doyumsuzluğu coğrafyaları yerle bir etmiştir. Ve tam da savaşların göbeğinde kadın olmak zordur.

Her biri farklı bir ses, farklı bir hayat. “Görülmemiştir”,...

Yazı bir oyundur. Oyun ciddiyet gerektirir. Doğrudan algılanamayan birçok...

Toplumda kabul görmek ve var olmak için kadınların önüne...

Annelik; bir bedende, bir kalpte ya da bir bakışta...

İLK AŞK Elimizdeki kibritler ile kendimizi de karşımızdakini de yakmadan...

Sıkıntıların kol gezdiği bir gecenin kör sabahında, markete bakan...

Hayatı farklı notalar içeren bir beste gibi görürüm. Her...

Köpük köpük bulutların üstünden yansıyan güneş gözlerini kamaştırdı.  Aylardır süren...

Yıllar geçse de değişmiyor bazı şeyler. Kimsesizlik hissi, yalnızlık hissi,...

İlk cümleyi yazmak hep zordur. Bu cümle ile başlamak...

Nermin hanım, iyi niyetli, şefkatli ve bir o kadar...

Yan apartmanın dibindeki boş arsaya uçan pembe polar battaniyeyi...

“Hayatımda unutamadığım iki evsiz var. Sanıyorum yaşadıkça sık sık...

8 Mart 2024 tarihinde JustWork'de gerçekleştirilen imza günü etkinliğiyle...

29 Haziran 2024 tarihinde imza günü etkinliğiyle tanıtımı gerçekleşen...

Çünkü Kadınız Kolektifi üçüncü kitabı "Görülmemiştir" 16 Şubat 2025...

Çünkü Kadınız Kitap Kulübü her ay Beril Bozdoğan moderatörlüğünde...

Tüm toplumlarda, bütün dinlerde, her çağda hedef hep kadındır. Sürdürülebilir kalıcı çözümler bulmak yerine hep geçiştirerek bu hedeflerde oyalanılmıştır. Bir yandan, kadın cephesinde geçmişe karşı kazanılan zaferler de yok değildir.

Sıkıntıların kol gezdiği bir gecenin kör sabahında, markete bakan...

Zamanda yapacağı yolculuktan habersiz, elindeki kitabı dikkatle inceliyor ve...

Her sabahına ayrı bir acıyla uyandığımız günler var. Farklı coğrafyalardaki insanların göğsüne türlü dertler ağırlık veriyor, biliyorum. Ancak biz bu meselelerin görece en acılarını yaşıyoruz dersem abartmış olmayacağımı düşünüyorum.

George Orwell bir zamanlar demişti ki, “Dil bir mücadele...